خوب و بد کاهش جمعیت جهان
تاریخ انتشار: ۲۸ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۶۶۶۳۲۴
ساعت 24 - کاهش جمعیت جهان برخی از کشورها از اینکه روند رشد جمعیتشان آهسته شده نگرانند و برخی خرسند وبرخی دیگر که سالهاست با روند کاهنده جمعیت روبه رو هستند راههای تازه ای برای جذب نیروی جوان کشورهای دیگر را جستجو می کنند.
تازه ترین خبر شگفت انگیز این بود که جمعیت جهان کمتراز پیش بینی های قبلی خواهد بود و 7 کشور از جمله ایران شاهد کاهش رشد جمعیت خواهند بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
۱. این میتواند خبر خوبی برای کشورهای در حال توسعه باشد
ما با شرایط گوناگونی در بخشهای مختلف جهان مواجهیم.میزان باروری، بنا بر تعاریف رسمی یعنی تعداد فرزندان زندهای که هر زن در طول زندگی به دنیا میآورد و کاهش میزان باروری و توسعهٔ اقتصادی همپای یکدیگر پیش میروند.امکان تحصیل و موقعیتهای شغلی بهتر برای زنان و دسترسی به وسایل جلوگیری از بارداری و سقط جنین و کاهش میزان مرگومیر نوزادان به معنای این است که هر زن به طور متوسط فرزندان کمتری به دنیا میآورد.برای کشورهای در حال توسعه، کاهش میزان زاد و ولد میتواند باعث بهبود استانداردهای زندگی شود.تعداد کمتر کودکان باعث میشود به هر کودک سهم بیشتری برسد، چه از نظر بهداشت و چه از نظر امکانات آموزشی.اما در کشورهایی که میزان باروری سالهاست کاهش پیدا کرده است، کاهش بیشتر آن میتواند باعث بروز مشکلاتی شود.این کشورها با کمتر شدن تعداد جوانهایی که به عنوان پرستار کار میکنند یا به سیستم مالیات میپردازند، باید راهی پیدا کنند تا از جمعیتی که رو به سالخوردگی میرود نگهداری کنند.
۲. سالهای بیشتری در انتظار بازنشستگی
افراد ناچارند سالهای بیشتری کار کنند و به این ترتیب دیگر باری بر دوش سیستمهای بهداشت و درمان نخواهند بود. خیلی از نگرانیها در مورد نگهداری از جمعیت سالخورده با فرض این است که همه آنها درسالخوردگی بیمار خواهند شد.اما در زمینهٔ امید به زندگی و میانگین متوسط عمر، جهان به دستاوردهایی برای "امید به زندگی سالم" رسیده است.تقریباً در همهٔ کشورهای جهان، به جز مورد استثنایی سوریه، کودکانی که به دنیا میآیند نسبت به کودکانی که در سال ۲۰۰۰ به دنیا آمدهاند، سالهای بیشتری را در شرایط بهداشتی خوب میگذرانند؛ به طور متوسط یعنی ۵ سال زندگی سالم بیشتر.با آغاز هزارهٔ جدید، در رواندا هر کودک به طور متوسط از ۲۲ سال امید به زندگی بیشتر در شرایط خوب بهداشتی برخوردار شده است.در کشورهایی با میانگین درآمد بالاتر مثل بریتانیا، آلمان و ایالات متحده امید به زندگی سالم بین یک تا سه سال افزایش پیدا کرده است.پروفسور سارا هارپر از مؤسسهٔ سالخوردگی جمعیت آکسفورد میگوید: "باید به نگرانیها در مورد سالخوردگی جمعیت فکر کنیم و آنها را در نظر داشته باشیم. سلامتی بزرگسالان سالخوردهتر بسیار بیش از چند دههٔ گذشته است". او اشاره میکند که مفهوم فرد سالخورده میتواند فردی "فعال و سالم" باشد که برای نسبت بیشتری از زندگی خود دستمزد دریافت میکند.دکتر هانا ریچی از گروه اووید دانشگاه آکسفورد هم اشاره میکند: "ما هیچ نمیدانیم دنیای کسبوکار ۵۰ سال دیگر چه شکلی خواهد داشت".
۳. دولتها ناچارند مرزهای خود را بگشایند
میزان باروری و امید به زندگی دو بخش معادلهای است که نتیجهٔ آن کاهش جمعیت خواهد بود. بخش دیگر مهاجرت است.کشورهایی که جمعیت جوان کمتری دارند نیاز دارند تا نیروهای جوان را از جاهای دیگری جذب کنند.دکتر ریچی میگوید که به این ترتیب جهان از نظر قومی و فرهنگی بیشتر در هم میآمیزد.
۴. دولتها برای حمایت از والدین هزینه خواهند کرد
وقتی دولتها تلاش میکردند تا میزان زاد و ولد در کشورها را محدود کنند یا افزایش دهند اغلب ناچار به استفاده از قوهٔ قهریه و اجبار بودند.اما نمونههای قابل توجهی در کشورهای اسکاندیناوی مشاهده میشود، جایی که میزان زاد و ولد بیش از حد انتظار است، چون امکاناتی مثل مرخصی زایمان طولانی و امکان نگهداری از کودک به طور سخاوتمندانهای در اختیار والدین قرار میگیرد.به نظر دکتر ریچی در آینده کشورهای توسعه یافته ناچار به انتخاب سیستمهای حمایتی سخاوتمندانهتری هستند تا میزان باروری در آنها افزایش پیدا کند.زنان در کشورهای در حال توسعه به طور معمول بیش از تعدادی که میخواهند بچه دارند و بعضی زنان و مردان در کشورهایی که مخارج زندگی در آنها بالاست، کمتر از آنچه میخواهند بچه دارند، چون توانایی تأمین هزینه بچهها را ندارند.پروفسور هارپر پیشنهاد میکند که علاوه بر این، دولتها میتوانند سن بازنشستگی را افزایش دهند و شاید مدتی وقفه یا مرخصی کاری برای تشکیل خانواده در اختیار افراد بگذارند و سپس از آنها بخواهند تا سالهای بیشتری کار کنند.
۵. شغل پرستاران "به اندازه پزشکان اهمیت پیدا خواهد کرد"
این نظر دکتر تیزیانا لئونه از مدرسه اقتصاد لندن است.هر چقدر هم انسان امید به زندگی بیشتر وسالمتری داشته باشد، باز هم "سالخوردهترین سالخوردگان" به احتمال زیاد همیشه تا رسیدن به پایان زندگی نیاز به مراقبت و پرستاری خواهند داشت.دکتر لئونه به کشورهایی با سالخوردگی جمعیت هشدار میدهد که در آینده سیستمهای خدمات اجتماعی و بهداشتی آنها با بحرانهایی روبهرو میشوند.او میگوید: "باید از هماکنون شروع کنیم، با تربیت نیروی کار مناسب، ما نیاز به پزشکان متخصص اطفال و متخصص زنان و زایمان کمتری خواهیم داشت".
۶. کاهش جمعیت به نفع محیط زیست خواهد بود
به نظر پروفسور هارپر، کاهش جمعیت "اتفاق خوبی" برای محیط زیست است. اما دکتر ریچی اشاره میکند که رشد اقتصادی تأثیر بیشتری بر تغییر اقلیم دارد تا افزایش جمعیت. بسیار دشوار است که بگوییم در طولانیمدت چه بر سر وضعیت اقتصادی خواهد آمد.اگر جهان ثروتمندتر شود و انسانها بیشتر مصرف کنند با اینکه جمعیت کاهش پیدا میکند هیچ تضمینی وجود ندارد که نفعی عاید محیط زیست شود. هر چند میبینیم که در قرن گذشته رفاه و آلودگی پیوندی تنگاتنگ با هم داشتهاند اما در سالهای اخیر کشورهای توسعهیافته توانستهاند با سرمایهگذاری در فناوری، میزان آلایندههای دیاکسیدکربن را کاهش دهند.
منبع: ساعت24
کلیدواژه: سال های بیشتری امید به زندگی میزان باروری کاهش جمعیت دولت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۶۶۶۳۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف بناهای ماقبلتاریخی که «مسیری به جهان پس از مرگ» بودند (+عکس)
در یک بررسی باستانشناسی در ایرلند، آثاری از صدها اثر تاریخی که قبلا ناشناخته بودند، شناسایی شده است. پنج مورد از این بناهای تاریخی، سازههای ماقبل تاریخ بسیار کمیابی بودند که ممکن است روزگاری حاوی مسیرهای مخفی نمادین برای ورود به زندگی پس از مرگ برای مردگان بوده باشند.
به گزارش فرادید، این مطالعه به رهبری دکتر جیمز اُدریسکول از دانشگاه آبردین از فناوری LiDAR برای تولید مدلهای سهبعدی بسیار دقیق از زمین استفاده کرده است. این فناوری، مشابه آنچه که برخی وسایل نقلیه خودران از آن استفاده میکنند، در شناسایی بقایای این سازههای باستانی که بیشترشان با هزاران سال شخم زدن از بین رفته بودند، بسیار حیاتی بود.
اُدریسکل این بررسی را در چشمانداز بالتینگلاس، ایرلند انجام داد که پر از بقایای ماقبل تاریخ است. نتایج این بررسی در مجله Antiquity منتشر شده است.
منطقه بررسیشده توسط محققان، در دوران نوسنگی اولیه (که حدود ۳۷۰۰ قبل از میلاد آغاز شد) و عصر برنز میانه تا اواخر (۱۴۰۰ تا ۸۰۰ قبل از میلاد) اشغال شده بود. با این حال، شواهدی از اشغال در طول ۲۰۰۰ سال بین این دو دوره که به دوره نوسنگی میانه شناخته میشود، تا کنون کمیاب بوده است.
بناهای ماقبل تاریخ بالتینگلاس
به گفته اُدریسکل، یافتن این بناهای تاریخی اهمیت ویژهای دارد چون این عقیدهی عمومی را رد میکند که بالتینگلاس حدود ۲۰۰۰ سال، بین عصر برنز پسین و اوایل نوسنگی رها شده است. این نتایج حاکی از آنست که این منطقه به طور مداوم مسکونی بوده و در این اوقات، اهمیت آیینی داشته است.
بناهای تاریخی کشفشده علاوه بر اهمیت معماری، اهمیت فرهنگی و معنوی نیز دارند. این بناهای تاریخی که رویدادهای مهم خورشیدی مانند انقلابین را نشان میدهند، طوری به طور استراتژیک در سراسر چشمانداز قرار گرفتهاند که با مکانهای تدفین و حرکات چرخهای خورشید همخوانی داشته باشند. به گفته دکتر اُدریسکول، این همترازی گواه سفر مردگان است، چرا که آنها به آسمانها صعود میکنند و دنبالهای ملموس پشت سر خود بجا میگذارند که آنها را به دنیای اجدادشان در طرف دیگر متصل میکند.
این اتصال بین مسیرهای کورسوس، محلهای دفن و رویدادهای آسمانی بر ماهیت درهم تنیدهی زندگی روزمره، چرخههای کشاورزی و باورهای معنوی در جوامع نوسنگی تأکید میکند که نمایانگر درکی پیچیده از زندگی، مرگ و تولد دوباره است.
محوطه معبدراههشدهی نوسنگی اولیه راتکوران
کورسوسها (Cursuses) نوعی سازه یادبودی دوران نوسنگی شبیه خندق یا جانپناه هستند و در جزایر بریتانیای کبیر و ایرلند یافت میشوند. این بناهای ماقبل تاریخ معمولاً دارای محوطههای خاکی نسبتاً باریک هستند. اُدریسکول میگوید: «کشف بناهای تاریخی کورسوس بسیار مهم است، چون در ایرلند بسیار نادر هستند.»
«در ایرلند کمتر از ۲۰ بنای تاریخی ثبتشده وجود دارد که معمولاً مجزا یا جفت هستند. این امر سبب میشود پنج نمونه بالتینگلاس، بزرگترین خوشه از این محوطهها در کشور شوند، اما، مدل توپوگرافی دقیق محوطهها و چشمانداز اطراف آنها فرصتی را برای بررسی دیجیتالی این آثار فراهم کرده است.»
اُدریسکول اشاره میکند که ممکن است این بناهای تاریخی، نمادی از رفتن مردگان به سمت آسمان باشند.
«عملکرد این نوع بناها همیشه یک موضوع پیچیده بوده، چون ما اطلاعات کافی نداریم. اما با توجه به اینکه برخی از مکانهای بالتینگلاس را میتوان با بناهای تدفینی نیز مرتبط دانست، برای من به این معناست که ممکن است آنها بناهای تشریفاتی بوده باشند که در مراسم تدفینی کاربرد داشتند، جایی که کورسوس، مسیر فیزیکی انتقال مردگان به زندگی پس از مرگ را مشخص میکند.»
کانال عصر ایران در تلگرام