تغییرات جمعیتی آینده چگونه خواهد بود؟/ ایران تا ۲۰۵۰ پیرترین کشور خاورمیانه میشود
تاریخ انتشار: ۲۰ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۴۸۶۰۸۹
یازدهم ژوئیه مصادف با ۲۰ تیرماه از سوی سازمان ملل روز جهانی جمعیت نامگذاری شده است، در قرن بیستویکم کشورهای پرجمعیت اغلب با قاره آسیا در ارتباط بودند، اما دادهها و پیشبینیهای سازمان ملل از تحولات تازهای در جمعیت جهان خبر میدهد. - اخبار اجتماعی -
به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا؛ یازدهم ژوئیه مصادف با 20 تیرماه از سوی سازمان ملل روز جهانی جمعیت نامگذاری شده است؛ این نامگذاری از سال 1989 وارد تقویم شد که یادآور یازدهم ژوئیه 1987 است که در آن جمعیت جهان از مرز 5 میلیارد گذشت، این روز با هدف آگاهی از مسائل مرتبط با جمعیت نامگذاری شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به این بهانه در ادامه، به وضعیت کنونی جمعیت جهان و تحولات آن نگاهی میاندازیم؛
بر اساس آمار "worldometers"جمعیت جهان در زمان حاضر بیش از 7 میلیارد و 870 میلیون نفر است
20 کشور پرجمعیت جهان
نمودار بالا نشان میدهد که چگونه جمعیت جهان در طول تاریخ تغییر کرده است؛ دادههای جدولبندی شده در حدود 8 هزار سال قبل از میلاد نشان میدهد، در آن زمان جمعیت جهان تقریباً 5 میلیون نفر بوده است و طی دوره 8 هزار ساله تا یکم بعد از میلاد به 200 میلیون نفر رسیده است؛ اما یک تحول عظیم با انقلاب صنعتی اتفاق افتاد، در حالی که تمام تاریخ بشر طول کشیده بود که تا حدود سال 1800 میلادی جمعیت جهان به یک میلیارد نفر برسد، میلیارد دوم تنها در 130 سال (1930)، سومین میلیارد در 30 سال (1960)، چهارمین میلیارد در 15 سال (1974) و پنجمین میلیارد در 13 سال یعنی سال (1987) حاصل شد.
تنها در طول قرن 20، جمعیت در جهان از 1.65 میلیارد به 6 میلیارد نفر رسیده است! در حال حاضر جمعیت در جهان در حدود 1.05 درصد در سال در حال رشد است (از 1.08 درصد در سال 2019 ، 1.10 درصد در سال 2018 و 1.12 درصد در سال 2017)؛ میانگین افزایش جمعیت فعلی حدود 81 میلیون نفر در سال تخمین زده شده است؛ از این رو در قرن بیست و یکم جمعیت جهان به رشد خود ادامه میدهد، اما در مقایسه با گذشته با سرعت بسیار کندتری روبهرو خواهد شد؛ اکنون تخمین زده میشود که برای افزایش 50 درصدی جمعیت جهان به 40 میلیارد سال دیگر زمان نیاز است! جمعیت در سال 2037 به 9 میلیارد میرسد و آخرین پیشبینیهای جمعیت جهان نشان میدهد که جمعیت جهان در سال 2057 به 10 میلیارد نفر خواهد رسید.
چین پرجمعیتترین کشور جهان است که بیش از 1.4 میلیارد نفر جمعیت دارد؛ این کشور تنها یکی از دو کشور با بیش از یک میلیارد نفر جمعیت است و هند دوم است؛ از سال 2018 ، هند بیش از 1.355 میلیارد نفر جمعیت دارد و انتظار میرود رشد جمعیت آن حداقل تا سال 2050 ادامه داشته باشد؛ انتظار میرود تا سال 2030، کشور هند به پرجمعیتترین کشور جهان تبدیل شود؛ در حالی که پیشبینی میشود چین شاهد کاهش جمعیت باشد؛ 11 کشور بعدی پرجمعیت جهان هر کدام بیش از 100 میلیون نفر جمعیت دارند.
ایالات متحده، اندونزی، برزیل، پاکستان، نیجریه، بنگلادش، روسیه، مکزیک، ژاپن، اتیوپی و فیلیپین کشورهای بعدی لیست پرجمعیتها قرار دارند؛ انتظار میرود از این کشورها، به جز روسیه و ژاپن به رشد خود ادامه دهند.
اما بر اساس تجزیه و تحلیل مرکز تحقیقات پیو "pew research" از دادههای جدید سازمان ملل، آفریقا تنها منطقه جهانی است که پیشبینی میشود تا پایان این قرن رشد جمعیت زیادی داشته باشد؛ انتظار میرود بین سالهای 2020 تا 2100، جمعیت آفریقا از 1.3 میلیارد به 4.3 میلیارد نفر افزایش یابد؛ پیشبینیها نشان میدهد که این افزایش، بیشتر در جنوب صحرای آفریقا حاصل شود، بر این اساس تا سال 2100 جمعیت این نواحی بیش از سه برابر خواهد شد!
این در حالی است که بهدلیل کاهش نرخ باروری جهانی پیشبینی شده است که تا سال 2100، جمعیت 7.8 میلیارد نفری جهان با نرخ رشد سالانه کمتر از 0.1 درصد به 10.9 میلیارد نفر برسد و در نهایت متوقف شود، ازاینرو کشورهای مختلف جهان تدابیر مختلفی را برای حفظ و افزایش جمعیت خود در دستور کار قرار دادهاند.
طبق اطلاعات بانک جهانی، ونزوئلا با نرخ کاهشی منفی 1.2 بهدلیل مهاجرت جمعیت بر اثر بحران اقتصادی، کمترین رشد جمعیتی جهان را دارد و در مقابل بحرین با پذیرش سالانه مهاجر و نرخ مثبت رشد جمعیتی مثبت 4.5 درصد بیشترین افزایش جمعیت جهان را به خود اختصاص داده است.
با این توضیح؛ تغییرات جمعیتی آینده چگونه خواهد بود؟ در قرن بیست و یکم کشورهای پرجمعیت اغلب با قاره آسیا در ارتباط بودند، اما دادهها و پیش بینیهای سازمان ملل نشان میدهد در سال 2100 حداقل پنج کشور از میان 10 کشور پرجمعیت جهان از قاره آفریقا خواهد بود.
پرجمعیتترین کشورها در سال 2100
این پنج کشور نیجریه، اتیوپی، تانزانیا، مصر و جمهوری دموکراتیک کنگو خواهند بود؛ انتظار میرود که سایر کشورهای پرجمعیت مانند چین و بنگلادش تا سال 2100 کوچک شوند تا به سطح بالاتری از کیفیت زندگی و تحصیلات دست یابند؛ در سال 1950 چهار کشور اروپایی آلمان، روسیه، انگلیس ، ایتالیا در میان پرجمعیتترین کشورهای جهان بودند، اما این روند در سال 2020 با ورود پاکستان، بنگلادش، نیجریه تغییر کرد و در سال 2100 نیز این روند با رشد چشمگیر جمعیت کشورهای آفریقایی تغییرات بیشتری خواهد کرد.
اما یکی از خطرات کاهش جمعیت، سالمندی است؛ امروزه 125 میلیون نفر در جهان 80 سال به بالا دارند، تا سال 2050، تقریباً این تعداد (120 میلیون نفر) فقط در چین زندگی میکنند و 434 میلیون نفر در این گروه سنی در سراسر جهان زندگی میکنند؛ تا سال 2050، 80 درصد از کل افراد مسن در کشورهایی با درآمد کم و متوسط زندگی خواهند کرد؛ اما سرعت پیری جمعیت در کشور ما نیز بهطرزی چشمگیر در حال افزایش است!
بر اساس پیشبینیها؛ میان کشورهایی (ژاپن، فرانسه، آلمان، بریتانیا و کره جنوبی) که بهسمت سالمندی جمعیت حرکت میکنند، ایران ششمین کشوری است که به مرحله فوق سالمندی جمعیت خواهد رسید اما نکته قابل تأمل آن است که ایران کنار کره جنوبی دارای کمترین فاصله زمانی تا رسیدن به مرحله فوق سالمندی است! بهعبارتی ایران طی 20 سال از 14 درصد به 21 درصد سالمند میرسد و طی 10 سال از میزان 21 درصد سالمند عبور میکند! طبق آخرین پیشبینی سازمان بهداشت جهانی از وضعیت جمعیتی کشورهای جهان تا سال 2050، کشور ایران به سالخوردهترین کشور خاورمیانه تبدیل خواهد شد؛ بر اساس این پیشبینی ایران از آمریکا و روسیه نیز سالمندتر خواهد بود!
این در حالی است که جامعه را فقط گذر زمان پیر نمیکند! دولتها و ادوار مختلف مجلس شورای اسلامی که در توانمندسازی جوانان و خانوادهها و غنیسازی آنها، برنامه و تدبیری ندارند و کمترین امیدی باقی نمیگذارند نیز در کهنسالی و ناباروری جامعه نقش بالایی دارند! دولت آینده باید دولت نجات ساختار جمعیت کشور باشد.
با نگاه به تحولات جمعیت کشور درمییابیم که دولت آینده ظرفیتها و فرصتهای ویژه و خاصی در اختیار دارد که واقعاً میتواند دولت نجات ساختار جمعیت کشور باشد؛ هم سیاستهای کلی جمعیت را داریم که هفت سال از آن گذشته است درکنار آن، این سند بالادستی به قوانینی هم تبدیل شده است که در طرح "جوانی جمعیت" مفاد آن دیده شده است؛ سوم اینکه قانون هفتم توسعه با ملاحظات جمعیت کشور در حال نگاشته شدن است که این هم ظرفیت دیگری است که دولت سیزدهم در اختیار دارد.
در زمان حاضر نرخ رشد جمعیت کشور به زیر یک درصد سقوط کرده است! گفتنی است، کشورهای مختلف جهان چند سال است که این هشدارهای جمعیتی را مبنای سیاستهای خود قرار دادهاند و با انواع مختلف مشوقها و حمایتها سعی در کنترل و مهار کاهش جمعیت کشورهای خود دارند؛ بسیاری از کشورهایی که در خطر کاهش جمعیت قرار دارند، توانستهاند با اعمال سیاستهایی سطح باروری خود را در حد نرخ جانشینی (2.1 فرزند) حفظ کنند.
"زندگی مجردی، خانوادههای بیفرزند و تکفرزند" رویکرد بسیاری از تولیدات رسانه ملی!پدیده "سالمندان سرراهی" در انتظار جامعه ایرانی!/ تمایل 68درصد زنان ایرانی برای داشتن 3 فرزند و بیشتر!سیاستگذاری عملی پنهان دولت برای "جلوگیری از فرزندآوری" در کشورسبک مدرنیته در زندگی نرخ فرزندآوری را به سرعت کاهش داده استکلیپ/ فاجعه شیوع "تکفرزندی" میان زوجهای ایرانیمحقق امریکن اینترپرایز: آمریکا در پی حفظ "برتری جمعیتی" نسبت به سایر قدرتهاستمسئله جمعیت چقدر برای مسکو مهم است؟انتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: قاره آفریقا اخبار هند اخبار چین تک فرزندی سالمندی جمعیت کاهش جمعیت قاره آفریقا اخبار هند اخبار چین تک فرزندی سالمندی جمعیت کاهش جمعیت پرجمعیت ترین کشور انتظار می رود میلیارد نفر پیش بینی ها درصد در سال نشان می دهد سازمان ملل کاهش جمعیت جمعیت جهان میلیون نفر جمعیت کشور نفر جمعیت نام گذاری رشد جمعیت تا سال 2050 داده ها بر اساس سال 2100
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۴۸۶۰۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اژدهای زرد در مسیر صلحسازی / بررسی نوع بازیگری چین در حوزه میانجیگری میان گروه های فلسطینی
طی روزهای گذشته چین، میزبان «عزام الاحمد» و «سمیر الرفاعی» به عنوان نمایندگان جنبش فتح و «موسی ابو مرزوق» و «حسام بدران» به عنوان نمایندگان جنبش حماس در پکن بود. در این نشست طرفین بر لزوم احیای کمیتههای مشترک خود و حل و فصل اختلافات و حملات رسانهای به یکدیگر به توافق رسیدهاند. در همین راستا شبکه المیادین در خبری اعلام کرد، هیأتهای حماس و فتح در پکن بر وحدت میان فلسطینیان با یکدیگر تاکید داشته اند بطوریکه دو گروه بر لزوم تشکیل دولت وفاق ملی موقت حین جنگ و پس از آن تاکید داشتند.
همزمان لین جیان سخنگوی وزارت خارجه چین دیروز در نشست خبری خود در پکن در جمع خبرنگاران با بیان جزئیاتی در این باره گفت: نمایندگان جنبشهای فلسطینی در پکن با یکدیگر رایزنی کردند و دو طرف بر ادامه روند گفتگو و تلاش برای دستیابی به وحدت در اسرع وقت توافق کردند.
دیپلماسی میانجیگری چین با فرایند صلح در خاورمیانه
چین اخیرا نقش فعال تری در بحران های بین المللی بر عهده گرفته و تا حدودی گوی سبقت را از کشورهای غربی در حوزه میانجیگری در بحران های بین المللی ربوده است. نمونه آن را می توان میانجیگری میان تهران و ریاض در سال گذشته میلادی عنوان کرد.
فاطمه محروق، کارشناس مسائل شرق آسیا و عضو هیئت علمی دانشگاه، در گفت وگو با قدس با اشاره به سابقه نقش آفرینی و میانجیگری چین در تحولات خاورمیانه به ویژه مسئله اختلاف و تنش اعراب و رژیم صهیونیستی، گفت: رفتاری که پکن طی ماه های اخیر به خصوص پس از عملیات طوفان الاقصی برای کاهش تنش در منطقه خاورمیانه در پیش گرفته جدید نمی باشد بطوریکه همواره دیپلماسی میانجیگری بهعنوان یکی از ارکان اصلی اهداف و اعمال سیاست خارجی چین در غرب آسیا مطرح بوده است و پکن خود را به عنوان یک نیروی صلحساز در معارضات و بحرانهای منطقهای همچون بحران افغانستان، سوریه، سودان، یمن، ایران و فرایند صلح اعراب ـ اسرائیل از سال 2004 مطرح ساخته است.
وی با بیان اینکه نیـاز روزافـزون چیـن بـه منابـع انـرژی و سـرمایه گذاری ها و مبـادلات بازرگانـی با کشـورهای ( غرب آسیا)، حاکـی از اهمیـت اقتصـادی این منطقـه در سیاسـت خارجی پکـن اسـت، افزود: چین به کشورهای خاورمیانه از گذشته نگاهی گسترده تری داشته و این کشور مناسبات اقتصـادی دو جانبـه، معـادلات چندجانبه در خصـوص حـل مسـایل سیاسـی ارائـه نقـش میانجی گـری را در منازعـات کشـورهای خاورمیانـه پیگیـری می کنـد. تا جایی که استراتژی صلح جویانه و میانجیگری چین منجر شده کشورهای منطقه نگاه مثبت و سازنده ای به حضور این کشور در منطقه داشته باشندو مناسبات گسترده ای با این کشور برقرار نمایند.
او با اشاره به میزبانی چین از نمایندگان جنبش اسلامی فتح و حماس در پکن، و نیز پیگیری این کشور برای آشتی نیروهای فلسطین بایکدیگر، گفت: رفتار پکن سابقه طولانی دارد چراکه همواره چین به دنبال نقش آفرینی بیشتر در خاورمیانه می باشد و برگزاری نشست نمایندگان جنبش های فلسطینی در پکن، در چارچوب سیاست خارجی چین محسوب می شود.
تغییر رویکرد پکن از انفعالی به فعالانه در منطقه
این استاد دانشکاه تاکید کرد: هم اکنـون چین به عنـوان یـک قدرت بـزرگ از راهبـرد انفعالی سـنتی خود به سـمت درگیـری فعالانه در بحران هـا و مناقشـات منطقه ای حرکت کرده اسـت و دسـت بـه سیاسـت های عملگرایانه می زنـد.رفتار این کشور در حل تنش های خاورمیانه به خصوص بحران غزه منجر شده حتی بیشتر کشورهای اروپایی از پکن حمایت نمایند.
محروق اظهار داشت: طی یک دهه گذشته چین دیپلماسی فعالی جدا از مسئله اقتصادی در منطقه خاورمیانه را دنبال می کند بطوریکه به پلتفرم های امنیتی و سیاسی جدیدی وارد شده است. گفتگوهایی مانند میانجیگری بین ایران و عربستان در سال گذشته، مدیریت چالش میان رژیم صهیونیستی و اعراب را می توان نام برد.
وی درپاسخ به این پرسش که ایالات متحده آمریکا به دلیل حمایت از رژیم صهیونیستی در جنگ غزه به شدت در جامعه بین المللی در تنگنا قرار گرفته، با توجه به این موضوع، آیا چین می تواند در مسئله غزه نقش آفرینی کند، گفت: باتوجه به گذشت بیش از 207 روز از جنگ غزه، واشنگتن حمایت های مالی، نظامی، تسلیحاتی و اطلاعاتی گسترده ای را از اسرائیل انجام داده است و همین مسئله منجر به تعارض میان این کشور و گروه های فلسطینی شده است اما چین با توجه به سابقه حضور خود در میانجیگری های منطقه، توانسته نه تنها میزبان نشست سران فتح و حماس در پکن باشد بلکه کشورهای اروپایی و منطقه نیز از نقش آفرینی چین برای برقراری صلح میان گروه های فلسطینی حمایت کنند.
او در پایان اظهار کرد: رابطه چین با طرفین درگیر در جنگ غزه خوب است و می تواند این کشور نقش خودش را در برقراری آتش بس تا حدودی ایفا نماید، این رفتار چین نشان دهنده تغییر رویکرد دیپلماسی اقتصادی به مسائل امنیتی و سیاسی می باشد.
سید حسین حسینی